Wat is spondylose?
Spondylose is een chronische aandoening van de wervelkolom waarbij de wervels en de tussenwervelschijven aangetast raken. Deze slijtage leidt uiteindelijk tot de vorming van botwoekeringen tussen de ruggenwervels en kan stijfheid en pijn veroorzaken.
Hoe is de normale anatomie van de wervelkolom?
De wervelkolom van de hond loopt van zijn kop tot zijn staart en is omgeven door spieren. De wervelkolom bestaat uit wervels die ten opzichte van elkaar kunnen bewegen door de aanwezigheid van tussenwervelschijven. De hond heeft 7 halswervels, 13 borstwervels, 7 lendewervels, het heiligbeen en een wisselend aantal staartwervels, afhankelijk van het ras of individu. De tussenwervelschijf maakt de onderliggende beweging mogelijk en dient tevens als schokbreker. Door het benige deel van de wervels loopt het ruggenmerg. Het ruggenmerg loopt vanuit de hersenen naar de staart. Tussen twee wervels ontspringen aan beide kanten zenuwbanen aan het ruggenmerg die de zenuwvoorziening van het lichaam verzorgen. De tussenwervelschijven zorgen normaliter naast de schokdemping ook voor beweeglijkheid van de wervelkolom.
Hoe ontstaat spondylose?
Naarmate honden ouder worden kunnen de tussenwervelschijven minder vocht vasthouden. Hierdoor vermindert de schokdemperfunktie en worden de schijven minder soepel en minder flexibel. Dit proces treedt bij de meeste dieren op wanneer zij ouder worden. Het lichaam reageert op deze degeneratie door extra bot aan te maken. Dit gebeurt voornamelijk aan de onderzijde van de wervels. De botwoekeringen van twee aan elkaar grenzende wervels kunnen tegen elkaar aan komen wat pijn kan veroorzaken. Ook kunnen de uittredende zenuwbanen bekneld raken door het dunner worden van de tussenwervelschijf. Dit kan gepaard gaan met zenuwuitval. Wanneer de botwoekeringen van twee wervels met elkaar vergroeien kunnen ‘bruggetjes’ ontstaan. De pijnlijkheid valt dan vaak weer mee, maar de wervelkolom wordt wel stijver en minder beweeglijk.
Bij welke dieren komt spondylose voor?
Spondylose wordt met name gezien bij oudere dieren. Middelgrote tot grote rassen vertonen vaker spondylose dan kleine rassen. Bij sommige rassen wordt al op jonge leeftijd spondylose gezien, de boxer is hiervan een voorbeeld.
Wat zijn de symptomen van spondylose?
Symptomen die bij spondylose gezien worden varieren in ernst en zijn onder andere afhankelijk van de aanwezigheid van zenuwuitval door druk op de uittredende zenuwbanen. Symptomen die vaak voorkomen zijn:
- stijve, stramme en zwabberende gang
- pijn
- stijfheid nek en rug
- moeilijk opstaan en gaan liggen
- bolle rug
- moeilijk traplopen of in de auto springen
- chagrijnigheid/agressiviteit ten gevolge van pijn
- zenuwuitval poten
- verminderde bespiering achterhand door verminderde arbeid
- moeilijk poepen en plassen
Hoe stellen we de diagnose?
Tijdens een goed klinisch onderzoek valt vaak de stijve, en pijnlijke nek of rug op. de diagnose wordt door middel van röntgenologisch onderzoek bevestigd. Vaak zijn de duidelijke botwoekeringen en bruggen duidelijk te zien.
Hoe is de behandeling van spondylose?
Eenmaal gevormde botwoekeringen zijn niet te verwijderen. De behandeling van spondylose bestaat voornamelijk uit het vertragen van het proces en het verminderen van de pijn. Honden met klachten zullen vaak snel verbetering laten zien wanneer zij pijnstillers krijgen voorgeschreven. Naast deze pijnstillers is het raadzaam supplementen te geven die een ondersteundende werking hebben op de kraakbeen- en botontwikkeling zoals glucosamines, chondroïtinesulfaat en omega-3-vetzuren. Dieren met overgewicht hebben baat bij een afvaldieet en fysiotherapie kan zinvol zijn om de spieren soepel te houden. Veel zwemmen is goed; dit is onbelaste beweging. Goed voor de spieren zonder dat de gewrichten overbelast worden.
Spondylose op meerdere plaatsen duidelijk zichtbaar (pijlen)